درودل

سلام بچه ها  حرفای دل این بنده حقیر تو ادامه مطلب بخونید و اگه دلتون یکمی به حالم سوخت با نظراتون مرهمی به دل زخم خوردم باشید.

گذشته

چقدر دوست داشتم در کنارت باشم پیشت بشینم در آغوشت بگیرم و بهت بگویم دوستت دارم به تو محتاجم به دستان گرمت به لب خندانت به وجود زیبایت محتاجم اما وقتی میدیدمت فقط سکوت میکردم انگار میخواستم سالهای سال فقط بهت نگاه کنم و حرف نزنم شاید هم در حضورت حرف زدن یادم میرفت نمیدانستم چگونه کلمات را کنار هم بچینم و حرفی که لیاقت تو را داشته باشد بزنم .

گاهی در حضورت احساس حقارت میکردم از تو برای خودم بت ساخته بودم بتی که قلب و روحم او را میپرستید و نفسم به نفسهایت بند بود گاهی اگر ساعتی دیرتر تو را میدیم هر لحظه اش برایم مثل قرن ها میگذشت اما این ها احوال گذشته من است .........

حال

دیگر مثل قدیم بیقرار دیدنت نیستم ، با چند روز ندیدنت دنیا برایم به پایان نمی رسد دیگر ساعت ها به تو فکر نمیکنم دیگر با دیدنت نفسم بند نمی آید قلبم به تپش نمی افتد دیگر حرفی برای گفتن با تو ندارم دیگر جز خدا کسی را نمی پرستم اما هنوز بهت فکر میکنم آری این احوال حال من است .....

آینده

دیگر حتی بهت فکر نخواهم کرد همه چیز را فراموش کرده ام این هم احوال آینده ام