پرنده عشق
من و او هر دو با هم بودیم
پیش هم برای هم بودیم
او رفت من حالا فهمیدم
که ما برای هم نبودیم
از غم عشقش شب و روز ندارم
از دوریش تاب و توان ندارم
در شهر چشماش با ارزش نبودم
در قلب زیبایش ملکه عشق نبودم
گفته بود برایش پرنده عشق هستم
اما حالا برایش رهگذر هستم
در تب عشق گرفتار هستم
اما من دیگر برایش پوچ هستم
کاش در آغوش میگرفتمش من
کاش برایش ارزش داشتم من
کاش نمی رفت و میماند با من
کاش به عشقش گرفتار نمیشدم من